<                                              Inhoud                                             >

Leeswijzer.

Het eerste gedeelte “Algemeen” bevat teksten, die voor de algemene lezer zijn bedoeld.

Deel 2 - “Inpassing Windstroom” geeft in 11 artikelen de analyses en de conclusies over het inpassen van grootschalige windenergie in een landelijk stroomdistributiesysteem. Hierbij horen enkele artikelen, die alleen in het Engels verschenen zijn. De analyse van het effect van windstroom op de Ierse elektriciteitsvoorziening was de eerste studie, die op grond van praktijkgegevens aantoonde, dat er aanzienlijke verliezen optreden bij het inpassen van windstroom in een distributienet.

Deel 3 - “ De discussie met EZ” is een bewijs van de stelling  van Kruger en Dunning:


Niet falsificatie doet paradigma's verschuiven, maar de autoriteit van de zittende macht. Zolang die zijn misvatting niet in wil zien, zullen sceptici niet slagen in het omverwerpen van de bestaande theorieën door middel van contrabewijzen en falsificaties.


Deel 4 - De prijs van windenergie”

De discussies over de miljarden zijn politiek van aard, dus zijn de teksten in deel 4 te volgen voor iedereen, die belangstelling heeft voor de besteding van zijn belastinggeld.

Mijn stelling is, dat het grootschalig invoeren van wind- en zonne-energie tot averechtse resultaten zal leiden en onze stroomvoorziening instabiel zal maken. De ambitie van het energieakkoord om het aandeel “groene stroom” te laten toenemen tot 25% van de elektriciteit geproduceerd in Nederland is een brug te ver. Deze stelling is gebaseerd het simpele feit, dat wind- en zonne-energie aanbod gestuurd zijn, terwijl de stroomleverancier stroom moet leveren als daarom gevraagd wordt. De dagelijkse behoeften zijn in onze maatschappij uit voorraad leverbaar. Dit geldt in het algemeen voor elke handelswaar, maar elektriciteit is een speciaal geval. Bijna elk product kan opgeslagen worden tot erom gevraagd wordt, maar het is nu (en tot in een verre toekomst) onmogelijk om elektriciteit in grote hoeveelheden op te slaan, behalve met de hulp van waterkracht. Deze is in Nederland niet aanwezig en in heel Europa maar in geringe mate. Het is een niet geringe prestatie van de mensen in de energievoorziening, dat de leveringszekerheid van stroom de afgelopen eeuw tot 99,99% is gestegen. Dit is een conditio sine qua non voor het functioneren van onze samenleving. Met de komst van zwaaipalen staat deze leveringszekerheid ter discussie. Geen wind betekent namelijk geen stroom.
Dit betekent, dat in een land zonder elektriciteit uit waterkracht er altijd klassieke centrales klaar moeten staan om bij windstilte het volledige gevraagde vermogen te leveren. Dit betekent, dat er naast het park klassieke centrales een tweede stroomopweksysteem gebouwd wordt met hetzelfde of zelfs groter piekvermogen. Dit leidt dus per definitie tot een enorme overcapaciteit, die door de marktwerking noodzakelijk tot lage groothandelsprijzen leidt. Bij sterke wind en felle zon komt er een grote overproductie op het net af met als gevolg lage of zelfs negatieve stroomprijzen. Het Centraal Planbureau heeft hier de naam “profieleffect” aan gegeven.

In 2018 gaat men onverdroten verder. In het klimaatakkoord is afgesproken, dat in 2030 de CO2 uitstoot minstens een factor 2 wordt teruggedrongen vergeleken met 1990. Dit moet dan voornamelijk gebeuren via vergroening van de stroomvoorziening. In de sectie “Algemeen” zijn drie artikelen daaraan gewijd, namelijk “Waterstof, kort”  “Economie van windenergie” en”Energiebelasting” . Daarnaast bespreekt een vierde artikel de kamervragen en de antwoorden van minister Wiebes.

Deze irrationele aanpak van de elektriciteitsvoorziening komt voort uit het geloof, dat “groene energie” nodig is om de wereld van de ondergang te redden. Helaas is het voornaamste gevolg een verwoesting van ons platteland, die zijn weerga niet kent. Niet alleen gaat het landschap eraan, maar vele voorheen harmonische dorpsgemeenschappen worden gespleten door de komst van de 200 meter hoge zwaaipalen. De een verdient eraan, de ander kan niet slapen door de voornamelijk subsonische herrie. De stukken: “Brieven aan een buurvrouw” en ”Het lijden van de 21e eeuw” bespreken enkele aspecten van de groene doctrine. Elk geloof heeft zijn heksenjacht op dissidenten, zo ook het groene. Lees de lotgevallen van Henk Tennekes.

De economische gevolgen van de doctrine zijn desastreus. Er worden miljarden investeringen gedaan om een onverkoopbaar product te leveren, dat dankzij vele miljarden subsidie en een knevelwetgeving in een onwillige markt gezet wordt. De brief aan EZ is het startpunt van de discussie over de miljarden, die in wind gestoken worden. De hoofdverantwoordelijke voor de onjuiste cijfers was Het Energie Centrum Nederland, ECN.

Hier kwam een briefwisseling met minister Kamp uit voort, die gesmoord is in de cognitieve dissonantie, die heerst temidden der “grün angehaugte” ambtenaren van EZ. Een samenvatting staat hier.

Pieter Lukkes geeft de ellende rond het bouwen van zwaaipalen goed weer in zijn essay

“Nut en Noodzaak van Windenergie”

Een citaat:

“Het land, dat zelf de Crisis en Herstelwet en de Rijkscoordinatieregeling toepast moet zwijgen over democratie in andere landen.”  

De inpassing in het net veroorzaakt vanaf ongeveer 10% windbijdrage grote verliezen door verhoogd brandstofverbruik in de traditionele centrales. Dit artikel geschreven door 5 auteurs geeft een overzicht.  Een speciale plaats heeft mijn onderzoek van de Ierse stroomvoorziening gedaan met de 15’ gegevens van Eirgrid.  De analyse van een Iers rapport over de brandstofbesparing in Ierland laat onomstotelijk zien, dat de besparing minimaal is.

Na het Energieakkoord zijn wij aktief geweest om de gevolgen van het ondoordacht plaatsten van zwaaipalen aan de regering duidelijk te maken. Het uitwisselen van argumenten met aanhangers van een doctrine is meestal zinloos. De oorzaak is de door Leon Festinger beschreven “cognitieve dissonantie”.

Een citaat van hem uit 1956:

Suppose an individual believes something with his whole heart; suppose further that he has a commitment to this belief, that he has taken irrevocable actions because of it; finally, suppose that he is presented with evidence, unequivocal and undeniable evidence, that his belief is wrong:

What will happen?
The individual will frequently emerge, not only unshaken, but even more convinced of the truth of his beliefs than ever before.

“De persoon zal vaak niet alleen ongeschokt uit de discussie komen, maar hij zal daarna zelfs meer dan ooit overtuigd zijn van zijn gelijk.”


De antwoorden van de minister op onze argumenten tegen windenergie zijn een puur geval van Cognitieve Dissonantie”.

In april 2016 is er een interview verschenen op de website van Cafe Weltschmerz tussen Kees de Lange en mijzelf over de problemen met windenergie.

Zie hiervoor:

http://www.cafeweltschmerz.nl/kees-de-lange-interviewt-fred-udo-het-sprookje-dat-windenergie-heet/





<                                                      Inhoud                                                    >